Σε πρόσφατο άρθρο του ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης κατάφερε, με σχετική άνεση, να περιγράψει περιληπτικά και εν συντομία τα έργα και τις μέρες του Χρυσοχουντίδη στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης και μετέπειτα υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ.
Αν διαβάσει κάποιος το κείμενο, χωρίς να μπει στον πειρασμό να κατασκευάσει σενάρια, να ψάξει σκοτεινά συμφέροντα πίσω από τη συγγραφή του και να εντοπίσει εσωκομματικά παιχνίδια, θα ανακαλύψει κάτι πολύ απλό: Ότι σχεδόν όλοι οι πολιτικοί, από αυτούς που μας πλασάρανε τα κυρίαρχα ΜΜΕ σαν τρομερά ταλαντούχους και ικανούς, δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό τόσα χρόνια, εκτός από το να προσέχουν το επικοινωνιακό τους προφίλ και να προσέχουν τη δημόσια εικόνα τους.
Η ώρα της αποκαθήλωσης είναι μια ώρα δύσκολη, ειδικά για τους εθισμένους από το νέκταρ της εξουσίας. Η αντιστροφή των ρόλων έμοιαζε να είναι τόσο πετυχημένη που ξεγέλασε ακόμα και τους ίδιους, για να φτάσουμε στο σημερινό σημείο όπου δεν μπορούν, όχι να χωνέψουν την παρούσα κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, αλλά ούτε καν να την κατανοήσουν. Εύκολο είναι; Τόσες αποθεωτικές κριτικές από τα πιο διαπλεκόμενα εγχώρια κανάλια, τόσες παρουσίες στην εκπομπή του Πρετεντέρη, τόσα διθυραμβικά άρθρα από τις πιο συστημικές εφημερίδες, τόσες βραβεύσεις από τους Αμερικάνους μέντορες του, τόση κάλυψη στην αστυνομική αυθαιρεσία, τόσοι ειδικοί φρουροί από την Ημαθία και όλα αυτά να ξεχάστηκαν έτσι εύκολα; Τι; Δεν τα άξιζε; Αδύνατον...
Ο Χρυσοχουντίδης νόμιζε ότι είναι τόσο απαραίτητος στην ελληνική πολιτική σκηνή, όσο αψεγάδιαστη ήταν η εικόνα που του φιλοτεχνήσανε, αυτοί που τον ανέβασαν στα ύψη γιατί τον "εκτιμούσανε". Και ξαφνικά η χούντα του ΠΑΣΟΚ έπεσε, πολλά πράσινα στελέχη εξαφανίστηκαν, το κόμμα μαράζωσε και οι εξελίξεις προσπεράσανε τις φιλοδοξίες. Άτομα σαν τον Μιχάλη βρέθηκαν εκτός προσκηνίου και τώρα καλούνται να προσαρμοστούν άμεσα σε μία άλλη ζωή. Δεν ξέρουμε αν μπορούμε να τον παρηγορήσουμε, αλλά τουλάχιστον δεν είναι μόνος του.
Πριν από κάτι μήνες, σε μία εκπομπή του στο MEGA, ο Θεοδωράκης πήρε μερικές "αυθόρμητες" συνεντεύξεις από υπουργούς της κυβέρνησης ΑΤΜ (Παπαδήμου) με σκοπό να δείξει ότι άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους (Βορίδης, Διαμαντοπούλου και άλλοι) μπορούν να συνεργαστούν για να σώσουν την πατρίδα. Οι δηλώσεις της Διαμαντοπούλου έδειξαν ότι η κυρία δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Συγκεκριμένα, είπε ότι στις βόρειες χώρες της Ευρώπης, κρίνουν τους πολιτικούς ανάλογα με το αν πετυχαίνουν τους στόχους που θέτουν στην αρχή της θητείας τους, ενώ στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου κρίνουν τους πολιτικούς ανάλογα με το πως διαχειρίζονται επικοινωνιακά την επικαιρότητα. Η Διαμαντοπούλου δεν έμεινε εκεί. Είπε ότι ήρθε η ώρα να γίνουν οι πολιτικοί πιο πρακτικοί. Λεπτομέρεια; Η κυρία Διαμαντοπούλου ήταν υπουργός παιδείας την χρονιά που οι μαθητές δεν είχαν πάρει βιβλία μέχρι τα Χριστούγεννα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου