Το κείμενο που ακολουθεί, το οποίο
αφορά το νομοσχέδιο για τις φυλακές, έστειλαν στην εφημερίδα «Ποντίκι» οι κρατούμενοι για
τον Επαναστατικό Αγώνα Κώστας Γουρνάς και για τη 17 Νοέμβρη Δημήτρης
Κουφοντίνας:
«Το νομοσχέδιο για τις φυλακές δημιουργεί τα ελληνικά Γκουαντάναμο. Οι
έγκλειστοι σε αυτές τις ειδικού τύπου φυλακές:
-) Στερούνται όλα τα δικαιώματα των άλλων φυλακισμένων (άδειες, αναστολές
κ.ά.).
-) Περιορίζονται (σχεδόν μηδενίζονται) τα επισκεπτήρια και οι τηλεφωνικές
επικοινωνίες.
-) Παραμένουν κλεισμένοι στα κελιά ακόμα και 23 ώρες το εικοσιτετράωρο.
-) Μπαίνει σε αυτές τις φυλακές ειδική αστυνομία με απόρρητες αρμοδιότητες
και εξουσίες.
Αυτό το ασφυκτικό καθεστώς κράτησης παραπέμπει στο αμερικανικό Γκουαντάναμο. Το νομοσχέδιο αυτό του Σαμαρά, του Δένδια και του Αθανασίου είναι φασιστικής έμπνευσης και κοπής. Είναι έκφραση του κράτους μόνιμης έκτακτης ανάγκης. Είναι το αντίστοιχο μνημόνιο για τους κρατούμενους.
Η μικροκοινωνία των φυλακισμένων δεν θα έμενε αλώβητη από την ολομέτωπη επίθεση στην ελληνική κοινωνία. Την ώρα που σε παγκόσμια κλίμακα ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός για να ξεπεράσει την κρίση του καταπατεί κατακτήσεις δεκαετιών, εφαρμόζει στην ελληνική κοινωνία την πιο απάνθρωπη εκδοχή αυτής της στρατηγικής.
Η στρατηγική αυτή δεν αφήνει βαλβίδες αποσυμπίεσης, αντίθετα συμπιέζει, εκτός από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, κάθε επιθυμία για αντίσταση. Αυτή τη λογική εκφράζει και το νομοσχέδιο για τις φυλακές: δημιουργεί το φόβητρο των φυλακών Τύπου Γ. Φόβητρο για τους φυλακισμένους, αλλά και ολόκληρη την αγωνιζόμενη κοινωνία. Πρώτος στόχος του νομοσχεδίου είναι η απομόνωση των πολιτικών κρατουμένων. Πρότυπό του είναι το μοντέλο που οικοδομήθηκε για τους συλληφθέντες για τη 17Ν το καλοκαίρι του 2002.
Σκοπός του είναι να νομιμοποιήσει και να μονιμοποιήσει ένα παρόμοιο καθεστώς απομόνωσης. Να μη φτάνει ο λόγος των πολιτικών κρατουμένων στην κοινωνία που αναζητά αντισυστημικές κατευθύνσεις. Όμως, όπως το 2002 οι αγώνες των φυλακισμένων και του κινήματος αλληλεγγύης ανέτρεψαν αυτούς τους σχεδιασμούς, ανατρέποντας την πολιτική απομόνωση, έτσι θα γίνει και τώρα.
Καλούμε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους, τους αγωνιζόμενους κρατούμενους, το κίνημα αλληλεγγύης, την αγωνιζόμενη κοινωνία να ενώσουν τη φωνή και τη δράση τους, για να μην περάσει το φασιστικό νομοσχέδιο. Ο Αγώνας αυτός είναι κομμάτι του αγώνα ενάντια στα μνημόνια που διαλύουν ολόκληρη την κοινωνία.
ΥΓ.: Το νομοσχέδιο εφαρμόζεται στις φυλακές πριν ακόμα ψηφιστεί. Το κόψιμο των αδειών, το κλείσιμο κάθε βαλβίδας αποσυμπίεσης, οδηγούν ήδη σε τραγικά αποτελέσματα: το μαχαίρι στο Μαλανδρίνο κρατούσαν οι τρεις εμπνευστές του νομοσχεδίου».
Αυτό το ασφυκτικό καθεστώς κράτησης παραπέμπει στο αμερικανικό Γκουαντάναμο. Το νομοσχέδιο αυτό του Σαμαρά, του Δένδια και του Αθανασίου είναι φασιστικής έμπνευσης και κοπής. Είναι έκφραση του κράτους μόνιμης έκτακτης ανάγκης. Είναι το αντίστοιχο μνημόνιο για τους κρατούμενους.
Η μικροκοινωνία των φυλακισμένων δεν θα έμενε αλώβητη από την ολομέτωπη επίθεση στην ελληνική κοινωνία. Την ώρα που σε παγκόσμια κλίμακα ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός για να ξεπεράσει την κρίση του καταπατεί κατακτήσεις δεκαετιών, εφαρμόζει στην ελληνική κοινωνία την πιο απάνθρωπη εκδοχή αυτής της στρατηγικής.
Η στρατηγική αυτή δεν αφήνει βαλβίδες αποσυμπίεσης, αντίθετα συμπιέζει, εκτός από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, κάθε επιθυμία για αντίσταση. Αυτή τη λογική εκφράζει και το νομοσχέδιο για τις φυλακές: δημιουργεί το φόβητρο των φυλακών Τύπου Γ. Φόβητρο για τους φυλακισμένους, αλλά και ολόκληρη την αγωνιζόμενη κοινωνία. Πρώτος στόχος του νομοσχεδίου είναι η απομόνωση των πολιτικών κρατουμένων. Πρότυπό του είναι το μοντέλο που οικοδομήθηκε για τους συλληφθέντες για τη 17Ν το καλοκαίρι του 2002.
Σκοπός του είναι να νομιμοποιήσει και να μονιμοποιήσει ένα παρόμοιο καθεστώς απομόνωσης. Να μη φτάνει ο λόγος των πολιτικών κρατουμένων στην κοινωνία που αναζητά αντισυστημικές κατευθύνσεις. Όμως, όπως το 2002 οι αγώνες των φυλακισμένων και του κινήματος αλληλεγγύης ανέτρεψαν αυτούς τους σχεδιασμούς, ανατρέποντας την πολιτική απομόνωση, έτσι θα γίνει και τώρα.
Καλούμε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους, τους αγωνιζόμενους κρατούμενους, το κίνημα αλληλεγγύης, την αγωνιζόμενη κοινωνία να ενώσουν τη φωνή και τη δράση τους, για να μην περάσει το φασιστικό νομοσχέδιο. Ο Αγώνας αυτός είναι κομμάτι του αγώνα ενάντια στα μνημόνια που διαλύουν ολόκληρη την κοινωνία.
ΥΓ.: Το νομοσχέδιο εφαρμόζεται στις φυλακές πριν ακόμα ψηφιστεί. Το κόψιμο των αδειών, το κλείσιμο κάθε βαλβίδας αποσυμπίεσης, οδηγούν ήδη σε τραγικά αποτελέσματα: το μαχαίρι στο Μαλανδρίνο κρατούσαν οι τρεις εμπνευστές του νομοσχεδίου».
Υστερόγραφο από imf-fuck-off: Λένε ότι ένας από τους βασικότερους πυλώνες της δημοκρατίας είναι η δικαιοσύνη. Βασική αρχή της δικαιοσύνης είναι η ισονομία, ακόμα και στα πιο φρικτά εγκλήματα π.χ. απρόκλητες μαζικές δολοφονίες, βιασμοί ανηλίκων κτλ. Η ισονομία δεν μπορεί να είναι α λα καρτ, σωστά κύριε Δένδια; Λάθος. Η ελληνική επικαιρότητα δείχνει πως υπάρχει μία ειδική κατηγορία εγκλημάτων που τιμωρείται "λίγο" διαφορετικά. Μιλάμε για τις δολοφονίες αστυνομικών ή σωφρονιστικών υπαλλήλων.
Αυτές τιμωρούνται με θάνατο. Οι πρόσφατες περιπτώσεις τύπου Κόλα και Καρέλι δείχνουν ότι όποιος σκοτώσει μπάτσο, κατά ένα περίεργο τρόπο συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να πάει να τον βρει στην κόλαση. Ο "απλός" δολοφόνος καταδικάζεται από το δικαστήριο σε πολλές δεκαετίες φυλάκιση ή σε ισόβια. Ο δολοφόνος αστυνομικού καταδικάζεται σε θάνατο γιατί αυτοί που δεν αντέχουν τη δημοκρατία είναι τα όργανα της δημοκρατίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου