Σελίδες

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ ΑΛΛΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ


Τα χρόνια του μνημονίου στην Ελλάδα συνεχίζουν να τροφοδοτούν ασταμάτητα με υλικό τον άγνωστο ιστορικό του μέλλοντος. Την αρχή έκαναν τα παιδιά του Μπόμπολα στην πρώτη εργατική διαδήλωση πληρωμένη απο τα αφεντικά και χθες έγινε κάτι ακόμα καλύτερο:

Μία συγκέντρωση ανθρώπων στο Σύνταγμα που ζητάνε απο την ελληνική κυβέρνηση να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρώπη. Όχι, γράψτε λάθος. Ζητούσαν απο την ελληνική κυβέρνηση να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Όχι, πάλι λάθος. Ζητούσαν απο την Ευρωζώνη και την Κομισιόν να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρώπη, δηλαδή την ελληνική οικονομία στην Ευρωζώνη. Τι, πάλι λάθος;

Ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή. Η Ελλάδα ανήκει γεωγραφικά στην ήπειρο της Ευρώπης και αυτό είναι γεγονός. Απο εκεί και πέρα απο το 2002 και μετά η Ελλάδα ανήκει και στην Ευρωζώνη, δηλαδή στις χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ σαν επίσημο νόμισμα. Το πως μπήκε στην Ευρωζώνη η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο θέμα, πού ίσως κάποτε απασχολήσει και την ελληνική δικαιοσύνη (η επίσημη εκδοχή πάντως λέει ότι μπήκαμε με το σπαθί μας, επειδή ο Σημιταράς έκανε την περιβόητη ισχυρή οικονομία). Οι ομοιότητες με την Ευρώπη σταματούν κάπου εδώ και αυτό δεν μπορεί να είναι αντικείμενο συζήτησης.

Η Ελλάδα δεν έχει κάνει τον αυτονόητο διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, κάτι που έχει γίνει σε όλη την Ευρώπη πριν απο 30, 50 και 100 χρόνια. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν σε όλη την Ευρώπη και βασίζονται στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Στην Ελλάδα δεν έχει γίνει ο αυτονόητος διαχωρισμός ανάμεσα στα ελαφριά και σκληρά ναρκωτικά και μπορεί ένας μαντράχαλος 35 χρονών να βρεθεί με χειροπέδες στο κρατητήριο γιατί τόλμησε να καπνίσει ένα τσιγάρο με απαγορευμένη φούντα.  

Στην Ελλάδα, μόλις λίγες μέρες πριν, υποδεχτήκαμε με τιμές αρχηγού κράτους τα λείψανα μιας καλής κυριούλας και στη συνέχεια τα περιφέραμε και στα νοσοκομεία, κάτι πολύ επιστημονικό και ταυτόχρονα ευρωπαϊκό που γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Βέλγιο. Στην Ελλάδα τα παιδάκια λένε την προσευχή τους προτού πάνε στις τάξεις για μάθημα. Και βέβαια, στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτό το πράγμα που λέγεται Ευρώπη, ακόμα και σήμερα που η ακραία νεοφιλελεύθερη Ευρώπη σαπίζει, πετάει ολόκληρες γενιές στα σκουπίδια και αναμοχλεύει συστηματικά τα μίση ανάμεσα στους λαούς της.  

Αυτό που έγινε χτες στο Σύνταγμα φανερώνει ότι η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη και θέλει να μείνει μέσα σε κάτι που δεν ενστερνίζεται και δεν καταλαβαίνει, γιατί πιστεύει ότι εξ ορισμού είναι κάτι καλύτερο απο αυτή. Κάτι παρόμοιο δεν έχει γίνει ποτέ π.χ. στην Τσεχία ή στην Ελβετία, γιατί οι κάτοικοι αυτών των ευρωπαϊκών χωρών μπορεί να μην πληρώνουν σε ευρώ αλλά δεν έχουν αυτό το έμφυτο αίσθημα μιζέριας, κομπλεξισμού, ξενομανίας, κατωτερότητας και βλαχιάς που ταλαιπωρεί μία τεράστια μερίδα του ελληνικού λαού. 

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ταξιδεύει παντού, αλλά δεν έχει σε όλα τα μέρη την ίδια αντιμετώπιση. Μπορεί, για παράδειγμα, σε μία χώρα να γίνει συγκέντρωση εναντίον του εξαιτίας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, σε μία άλλη χώρα να περάσει εντελώς απαρατήρητος και σε μία τρίτη χώρα να αποθεωθεί, όπως έγινε τον Ιούνιο του 2007 στην Αλβανία με τον τότε Αλβανό πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα να δηλώνει πως "ανάμεσα μας βρίσκεται ο μέγιστος και πλέον διακεκριμένος ξένος που είχαμε ποτέ σε όλη την ιστορία μας".   

Βέβαια, επειδή δεν πρέπει να είμαστε άδικοι, ο περήφανος αλβανικός λάος ποτέ δεν έκανε μία ανάλογη συγκέντρωση για να ενταχθεί σε μία φιλοσοφία τόσο ξένη προς αυτόν. Οι ψηφοφόροι του Άδωνι έκαναν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου