Η ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται. Η καθεμία και ο καθένας από εμάς έχει βιώσει στην προσωπική του ζωή γεγονότα, καταστάσεις και συμπεριφορές, που έχει ξαναζήσει στο παρελθόν. Ελάχιστα είναι τα πράγματα που δεν αλλάζουν ποτέ. Ένα απο αυτά, είναι και η οικονομική ολιγαρχία που εξακολουθεί να κυβερνάει την Ελλάδα από το 1830 μέχρι σήμερα. Είναι το απόλυτο κουμάντο της χώρας.
Απλά, μετά από κάποια χρόνια αναγκάστηκε να μοιραστεί τη μάσα με ξένους συναδέλφους της, με εκπροσώπους της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και με την περίφημη εταιριοκρατία.
Διαβάζοντας το βιβλίο του γάλλου δημοσιογράφου Dominique Eudes «Οι Καπετάνιοι», έπεσα σε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα όπου ο Πόρτερ, αρχηγός της πρώτης αμερικανικής οικονομικής αποστολής (το ξακουστό σχέδιο Μάρσαλ), περιγράφει στο Collier’s του μηνός Σεπτεμβρίου του 1947 την κατάσταση στην Ελλάδα. Η περιγραφή του είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους εμάς που από τότε μέχρι σήμερα, 65 χρόνια μετά, δεν μπορέσαμε να αλλάξουμε την κατάσταση ούτε στο ελάχιστο:
«Από ότι μπόρεσα να διαπιστώσω, η κυβέρνηση δεν είχε ποτέ άλλη πολιτική πρακτική από το να ζητάει συνέχεια ξένη βοήθεια για να διατηρεί την εξουσία της και να διασώζει συνέχεια τα προνόμια μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία της Ελλάδας...
Αυτή η κλίκα είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε τρόπο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν αλώβητο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί με έναν αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος γιατί θα τους εμπόδιζε να εξαγάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καίρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστύλωση της εθνικής οικονομίας»
Απλά, μετά από κάποια χρόνια αναγκάστηκε να μοιραστεί τη μάσα με ξένους συναδέλφους της, με εκπροσώπους της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και με την περίφημη εταιριοκρατία.
Διαβάζοντας το βιβλίο του γάλλου δημοσιογράφου Dominique Eudes «Οι Καπετάνιοι», έπεσα σε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα όπου ο Πόρτερ, αρχηγός της πρώτης αμερικανικής οικονομικής αποστολής (το ξακουστό σχέδιο Μάρσαλ), περιγράφει στο Collier’s του μηνός Σεπτεμβρίου του 1947 την κατάσταση στην Ελλάδα. Η περιγραφή του είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους εμάς που από τότε μέχρι σήμερα, 65 χρόνια μετά, δεν μπορέσαμε να αλλάξουμε την κατάσταση ούτε στο ελάχιστο:
«Από ότι μπόρεσα να διαπιστώσω, η κυβέρνηση δεν είχε ποτέ άλλη πολιτική πρακτική από το να ζητάει συνέχεια ξένη βοήθεια για να διατηρεί την εξουσία της και να διασώζει συνέχεια τα προνόμια μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία της Ελλάδας...
Αυτή η κλίκα είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε τρόπο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν αλώβητο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί με έναν αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος γιατί θα τους εμπόδιζε να εξαγάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καίρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστύλωση της εθνικής οικονομίας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου