Εδώ και λίγες μέρες έχουμε ένα νέο πρόσωπο στο υπουργείο Οικονομικών αφού ο Στουρνάρας πήρε μεταγραφή και έγινε διοικητής στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις επιτυχημένους ανθρώπους να συνεχίζουν την καριέρα τους στο μέγιστο υψηλό επίπεδο, έστω και σε άλλο πόστο, γιατί τα φωτεινά μυαλά δεν κάνει να χάνονται.
Ο νέος υπουργός των Οικονομικών της χώρας είναι ο Γκίκας Χαρδούβελης, ένα άτομο που έχει όλα τα εφόδια για να πετύχει στο δύσκολο και τρομερά απαιτητικό έργο του. Ας τα απαριθμήσουμε με προσοχή: Ο κύριος Χαρδούβελης είναι τραπεζίτης και γνήσιο τέκνο της μεγάλης των τραπεζών σχολή που κουμαντάρει την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον πλανήτη ολόκληρο, άσχετα αν μερικοί πανίβλακες νομίζουν ότι υπάρχει δημοκρατία, ή ότι, ακόμα και αν υπάρχει, αυτή η δημοκρατία είναι καλό πράγμα και πρέπει να κάτσουμε στα αυγά μας, γιατί αλλιώς θα έρθει ο φασισμός που είναι ακόμα χειρότερος.
Ο κύριος Χαρδούβελης, όπως και ο προκάτοχος του Στουρνάρας, δεν είναι εκλεγμένος. Δεν τον ψήφισε ο ελληνικός λάος, δεν έχει εκφράσει πολιτικές θέσεις, δεν κατέβηκε σαν υποψήφιος με κάποιο κόμμα, αλλά έχει τον αέρα της φανταχτερής υπερκομματικής προσωπικότητας, πιθανότατα επειδή γνωρίζει ότι οι πολιτικοί είναι μαριονέτες των τραπεζών και σε τελική ανάλυση σιγά μην δώσει και λογαριασμό για το ποιός είναι στους έλληνες μαλάκες, που ανέχονται στην κυβέρνηση τα κόμματα που διέλυσαν τη χώρα.
Ο κύριος Χαρδούβελης, όπως και ο Στουρνάρας, όπως και ο Παπαδήμος, έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον υπεργαλαξιακό Σημίτη. Τον, τότε, καταλληλότερο πρωθυπουργό που οδήγησε την Ελλάδα στην ανάπτυξη, έφερε το ευρώ, έφτιαξε ένα υπουργικό συμβούλιο που είναι για 16 χρόνια φυλακή ο καθένας και μας έφτασε ένα βήμα πριν από την πλήρη σύγκλιση των μισθών με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά λίγα χρόνια αργότερα γαμήθηκε ο Δίας και αντί για ανάπτυξη ήρθε η χρεοκοπία και τελικά μάθαμε ότι πρέπει να εναρμονιστούν οι μισθοί μας με τις γειτονικές βαλκανικές χώρες για να γίνουμε ανταγωνιστικοί.
Ο κύριος Χαρδούβελης, όπως και ο Στουρνάρας, όπως και ο Παπαδήμος, όπως και ο Σημίτης, ενδιαφέρονται να κάνουν τη δουλειά τους. Να αυξήσουν τα κέρδη κάποιων συγκεκριμένων ανθρώπων. Ενδιαφέρονται για τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους καναλάρχες και τους μεγαλοβιομήχανους. Αυτοί οι κύριοι είναι στις καρέκλες τους για να υπογράφουν τα φαξ που έρχονται από το Βέλγιο και τη Γερμανία. Κανένας, έστω και ελάχιστα λογικός, δεν μπορεί να περιμένει από ένα διορισμένο τραπεζίτη να αναπτύξει ένα βιώσιμο οικονομικό πλάνο εξόδου από την κρίση με επίκεντρο τον πολίτη.
Εκτός των άλλων, σε μία πλήρως χρεοκοπημένη χώρα σαν την Ελλάδα, όπου οι 4 συστημικές τράπεζες δεν έχουν κατεβάσει ρολά γιατί απλούστατα έχουν πάρει ένα κάρο λεφτά για τα μαγαζιά τους με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, ο αρμόδιος υπουργός των οικονομικών δεν μπορεί να αποφασίσει ούτε για την τιμή της φέτας με λαδορίγανη, οπότε αγαπούλες ξεχάστε τις ανεξάρτητες πολιτικές για τα επόμενα 429 χρόνια.
Καλή φάση πάντως το διορισμένο υπουργιλίκι. Είσαι πλούσιος τραπεζίτης, δουλεύεις για τον Λάτση και ξαφνικά σου λέει ένας τύπος, "έλα να κάνεις τον υπουργό Οικονομικών, να πηγαίνεις σε συσκέψεις όπου θα παριστάνεις τον εκπρόσωπο των συμφερόντων της α χώρας και μετά απο 2-3 χρόνια ξαναπιάνεις δουλειά σε τράπεζα". Θα ήταν ενδιαφέρον δούμε μία τέτοια διαδικασία και σαν reality τηλεπαιχνίδι στο MEGA, όπου οι παίκτες θα ήταν άχρωμοι τραπεζίτες που συνεργάστηκαν με τον Σημίτη και οι καθυστέρακες τηλεθεατές θα ψήφιζαν τον επόμενο υπουργό Οικονομικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου