Ο δρόμος έχει ανοίξει διάπλατα. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα έχει φτάσει σε οριακά επίπεδα και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να αντιστρέψει την πορεία προς το τελικό στάδιο.
Δεν μας αρέσει η καταστροφολογία και προσπαθούμε να αποφεύγουμε τις υπερβολές που θα ενισχύσουν τα κείμενα μας με λίγη αναγνωσιμότητα παραπάνω. Αλλά δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας και να παριστάνουμε τους μαλάκες.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο συμπρόεδρος της ομάδας των οικολόγων στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ υποστήριξε ότι οι πολιτικές ακραίας λιτότητας θέτουν σε κίνδυνο την δημοκρατική ουσία της ελληνικής κοινωνίας και δεν αποκλείεται να επιστρέψει η χώρα σε μία δικτατορία παρόμοια με τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Επιπλέον, ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης δήλωσε ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ενός νέου τεράστιου εθνικού διχασμού. Ταυτόχρονα, διαπίστωσε ότι ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει κατακερματιστεί και ότι υπάρχουν 3 μορφές διχασμού στο εσωτερικό της χώρας. Ο διχασμός ανάμεσα σε πολύ πλούσιους και πολύ φτωχούς, ο διχασμός ανάμεσα σε δεξιούς και αριστερούς και ο διχασμός ανάμεσα σε κατήγορους και κατηγορούμενους.
Στην ουσία, ο κύριος Μαρκεζίνης μιλάει για τον προαιώνιο πόλεμο ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Για αυτούς που θέλουν να παραμείνουν έτσι τα πράγματα για να διατηρήσουν τα όποια μικρά ή μεγάλα προνόμια έχουν αποκτήσει και για αυτούς που απαιτούν να αλλάξει η κατάσταση και να γίνει, επιτέλους, ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του. Κάτι παρόμοιο, διακρίνει και ο Κον-Μπεντίτ, μόνο που κάνει ένα τεράστιο λάθος. Η επόμενη δικτατορία στην Ελλάδα δεν θα έρθει από τον διαλυμένο ελληνικό στρατό, αλλά από την παντοδύναμη ελληνική αστυνομία, η οποία είναι ήδη, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ένα ανεξάρτητο κράτος εν κράτει που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Μία αστυνομία, που είναι, όλως τυχαίως, γεμάτη από υποστηρικτές των ναζί, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές.
Τα πρόσφατα γεγονότα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, επιβεβαιώνουν το προφανές: Ο εμφύλιος πόλεμος ή μία αστυνομική δικτατορία είναι προ των πυλών. Δυστυχώς για τους μετριοπαθείς αναλυτές - παπαρολόγους, τελείωσε αρκετά άδοξα και το παραμύθι περί βίας των "δύο άκρων" και του ουδέτερου κράτους που θα εγγυηθεί τη δημόσια τάξη. Οι επιθέσεις των μπάτσων τόσο στην αντιφασιστική μοτοπορεία, όσο και στη συγκέντρωση αλληλεγγύης υπέρ των συλληφθέντων στα δικαστήρια, έδειξαν περίτρανα σε ποια μεριά ανήκουν οι μονάδες καταστολής και ποιανού το μέρος θα πάρουν στην εμφύλια σύρραξη, που μοιάζει αναπόφευκτη.
Όσο για την κάθαρση και την δικαιοσύνη που όλο έρχονται και όλο χάνουνε το δρόμο, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. 2 χρόνια ασχολούμαστε με τα ονόματα αυτών που έχουν μαύρο χρήμα στην Ελβετία και στο εξωτερικό, αλλά ακόμα τα ονόματα είναι στην αφάνεια. Καθημερινά τα κυρίαρχα ΜΜΕ συκοφαντούν τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους άνεργους και τους μετανάστες, αλλά οι μόνοι που την έχουν βγάλει καθαρή και δεν έχουν καταλάβει από κρίση είναι οι νταβατζήδες της χώρας, που συνεχίζουν απτόητοι το θεάρεστο έργο τους. Και στη μέση, ένας ολόκληρος λαός που περιμένει τη σωτηρία από τις εκλογές. Φίλε αναγνώστη, η έντονη μυρωδιά που νιώθεις δεν είναι το φαγητό του γείτονα που καίγεται, ούτε το πετρέλαιο που τόσο πολύ θα σου χρειαστεί σε λίγες μέρες, αλλά δεν θα μπορείς να αποκτήσεις. Είναι η μυρωδιά του πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου