ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ

«Το φορτηγό σταμάτησε στη μέση του δρόμου και από το μεγάφωνό του μια φωνή άρχισε να διαλαλεί: "Εντός ολίγου θα μοιραστούν σε όλους δωρεάν γυάλινες μυγοσκοτώστρες, μαζευτείτε, κυρίες και κύριοι, μην παραλείψετε να πάρετε, είναι εντελώς άχρηστο αλλά είναι δωρεάν, θα πάρει ο άλλος και εσύ όχι;

Ελάτε, κυρίες και κύριοι…" και συνέχισε να επαναλαμβάνει τα ίδια, μέχρι που από περιέργεια μαζεύτηκαν κάποιοι, το φορτηγό καθυστερούσε να ανοίξει, μαζεύτηκαν κι άλλοι, αναμονή, "εντός ολίγου, κυρίες και κύριοι", μικροσπρωξίματα, "εγώ ήμουν πριν από εσάς, κυρία μου", ένταση, τσαμπουκάδες, γριές ημιλιπόθυμες, και όταν τελικά άνοιξε η πίσω πόρτα του φορτηγού έγινε το έλα να δεις, έπεσαν μπουκέτα στην ψύχρα, παιδιά χάσανε τις μανάδες τους, ηλικιωμένοι ξεψύχησαν στο πεζοδρόμιο, και όλα αυτά επειδή: α) ήταν τσάμπα, β)"δεν κατάλαβα, εγώ μαλάκας είμαι να πάρουν όλοι και εγώ να μην πάρω;"

Ηθικόν δίδαγμα: Μας αξίζει, και με το παραπάνω, κάθε καραγκιόζης δήμαρχος, νομάρχης, βουλευτής και υπουργός που βλέπουμε στην τηλεόραση και αναρωτιόμαστε φωναχτά "μα καλά, ποιοι πάνε και τους ψηφίζουν αυτούς;»  

(Το κείμενο είναι παρμένο από το οπισθόφυλλο από το τρίτο βιβλίο του Κωστάκη Ανάν, με τίτλο "Το ουράνιο talk show". Αντί για γυάλινες μυγοσκοτώστρες, μπορούμε να υποθέσουμε ότι μοιράζουν οτιδήποτε άλλο. Το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο, όπως ίδια θα είναι και τα αποτελέσματα των εκλογών)