SUCCESS STORY ΠΑΝΩ ΣΕ ΠΤΩΜΑΤΑ

Ο θάνατος του 19χρονου Θανάση εξαιτίας ενός κωλοεισιτήριου δεν φάνηκε ικανός να χαλάσει τα σχέδια της κυβέρνησης και των απανταχού καλοπληρωμένων υποστηρικτών των πολιτικών ακραίας λιτότητας.

Το πρώτο βήμα που χρειάζεται να κάνεις για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να καταλάβεις ποιο είναι το πρόβλημα. Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι ένα πτώμα ενός νεαρού παιδιού δεν μπορεί να οδηγήσει την πλειοψηφία της θλιβερής ελληνικής κοινωνίας στην κατανόηση του προβλήματος. Πρέπει να είσαι τυφλός για να μην μπορείς να δεις ότι μετά από 3 συνεχόμενα χρόνια μνημονιακής πολιτικής η απαίσια ελληνική κοινωνία έχει αποκτήσει μία αξιοθαύμαστη απάθεια απέναντι στις κραυγαλέες και βάρβαρες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα. Μάλιστα, όπως απαιτεί η παράλογη συμπεριφορά, έχει κάνει και ένα βήμα παραπάνω: Χωνεύει τις εύκολες απαντήσεις, που οικοδομούνται μακριά από τη ρίζα του προβλήματος και αθωώνουν προκαταβολικά κάθε άθλια μαριονέτα του ΔΝΤ.    

Στην περίπτωση του Θανάση, οι κυβερνητικές απαντήσεις (έτσι όπως εκφράστηκαν από επίσημα και ανεπίσημα διανοούμενα χείλη που έχουν εθιστεί στον στοματικό έρωτα προς κάθε ηλίθια μορφή εξουσίας που τους κάνει τα χατήρια) ήταν πολύ απλές, όπως ακριβώς και στις προηγούμενες μακάβριες περιπτώσεις. "Αν δεν είχε λεφτά για εισιτήριο, ας πήγαινε με τα πόδια ή ας καθόταν σπίτι του". Στην περίπτωση των 3 φοιτητών στη Λάρισα που πέθαιναν από το μονοξείδιο του άνθρακα, επειδή θέλησαν να ζεστάνουν το δωμάτιο τους με τη θερμότητα που έβγαζε η αυτοσχέδια ψησταριά τους, η απάντηση ήταν "ας είχαν τις απαραίτητες γνώσεις και θα ζούσαν". Για την κατακόρυφη αύξηση που έχουν παρουσιάσει οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, η απάντηση είναι πως "η αυτοκτονία είναι μία ψυχική διαταραχή που δεν έχει σχέση με οικονομικά θέματα".  

Με την ίδια λογική, αν σε λίγους μήνες από τώρα ένας άνθρωπος, που μόλις πετάχτηκε από το σπίτι του επειδή χρωστάει το στεγαστικό δάνειο σε μία τράπεζα, φουντάρει από τον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας, η μνημονιακή απάντηση θα είναι πως "επιτρέπεται να πηδάμε στο πεζοδρόμιο μόνο αν μένουμε στον πρώτο όροφο". Αν κάποιος που δεν έχει να φάει, βρει μέσα στα σκουπίδια το επόμενο γεύμα του και τελικά πεθάνει από κάποια μορφή μόλυνσης, η πληρωμένη απάντηση από τα νεοφιλελεύθερα καραγκιοζάκια θα είναι "οι γιατροί συνιστούν να μην τρώτε τα φαγητά που είναι μέσα στους κάδους". Έτσι απλά. Θα είναι κρίμα να διαλυθεί ένα πανάκριβο τραπεζικό success story εξαιτίας μερικών εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών, εξαθλιωμένων, ανέργων και ανασφάλιστων. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, ας το γράψουμε για άλλη μία φορά:

Το τίμημα για την οριστική επικράτηση των πολιτικών ακραίας λιτότητας είναι η οικονομική εξόντωση, η περιθωριοποίηση και ο θάνατος των οικονομικά ασθενέστερων. Αν σήμερα ή αύριο είσαι άρρωστος και δεν έχεις λεφτά για να πάρεις τα φάρμακα σου ψόφα. Ψόφα ρε μαλάκα διεφθαρμένε που είσαι υπεύθυνος για το δημόσιο χρέος της χώρας, αυτό που προσπαθεί να μειώσει κοτζάμ Άδωνις Γεωργιάδης. Αν δεν μπορείς να ζεσταθείς το χειμώνα, επειδή δεν έχεις λεφτά για θέρμανση, απόλαυσε το κρύο. Κάθε μέρα που περνάει ανεβάζει τον δείκτη της πελώριας βλακείας που έχει σκεπάσει τη χώρα. Όλοι θέλουν να δούνε τον διπλανό τους να χτυπιέται, να ταλαιπωρείται και να υποφέρει περισσότερο από αυτούς. Αυτοί που είναι μέσα στα σκατά μέχρι τα γόνατα γελάνε με αυτούς που είναι μέσα στα σκατά μέχρι το λαιμό και μισούν θανατηφόρα αυτούς που θέλουν να διώξουν τα σκατά από πάνω τους.

Αυτό είναι πράγματι ένα success story. Μόνο που δεν αφορά την οικονομία, αλλά την καθαρόαιμη ελληνική βλακεία.