ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Αντιγράφουμε απο καθεστωτικό site την είδηση για τον περιβόητο "νόμο φίμωτρο" που ψηφίστηκε πρόσφατα απο την ισπανική Βουλή:

"Με το νόμο αυτό η παραγωγή και διανομή καρέ που απεικονίζουν άνδρες της αστυνομίας εν ώρα "δράσης", μπορεί να επιφέρει πρόστιμο έως 30.000 ευρώ. Πρακτικά, αν κάποιος αποθανατίσει μια στιγμή αστυνομικής βίας ή αυθαιρεσίας, μπορεί να "φάει" πρόστιμο. Συγκεκριμένα προβλέπεται: 

1. Φωτογράφιση ή μαγνητοσκόπηση αστυνομίας – 600 έως 30.000€ πρόστιμο.

2. Ειρηνική ανυπακοή στις αρχές – 600 έως 30.000€ πρόστιμο.

3. Κατάληψη τραπεζών ως μέσο διαμαρτυρίας – 600 έως 30.000€ πρόστιμο.

4. Μη επισημοποίηση διαμαρτυρίας – 600 έως 30.000€ πρόστιμο..

5. Διεξαγωγή συγκεντρώσεων ή συναντήσεων σε δημόσιο χώρο – 100 με 600€ πρόστιμο.

6. Για παρακώλυση ή αποτροπή έξωσης – 600 έως 30.000€ πρόστιμο.

7. Παρουσία σε κατειλημμένο χώρο (όχι μόνο σε κοινωνικά κέντρα αλλά και σε κατοικίες κατειλημμένες από οικογένειες που έχουν υποστεί έξωση) – 100 με 600€ πρόστιμο.

8. Οι αστυνομικές μαύρες λίστες για διαδηλωτές, ακτιβιστές και τον εναλλακτικό Τύπο. νομιμοποιούνται.

9. Η συνάντηση ή συγκέντρωση μπροστά από το κοινοβούλιο – 600 έως 30.000€ πρόστιμο.

10. Για να ασκηθεί έφεση στο δικαστήριο απαιτείται η πληρωμή των δικαστικών εξόδων, το κόστος των οποίων εξαρτάται από το πρόστιμο.

11. Επιτρέπει την τυχαία εξακρίβωση στοιχείων, επιτρέποντας την στοχοποίηση μεταναστών και μειονοτήτων.

12. Η αστυνομία μπορεί να διεξάγει επιδρομές με την δικιά της βούληση, δίχως να υπάρχει ανάγκη διατάραξης της "τάξης".

13. Οι εξωτερικοί σωματικοί έλεγχοι τώρα επιτρέποντα κατά την κρίση της αστυνομίας.

14. Η κυβέρνηση μπορεί να αποτρέπει οποιαδήποτε διαμαρτυρία κατά βούληση, εάν νιώθει ότι διαταράσσεται η “τάξη”.

15. Η κάθε ασαφώς καθορισμένη “κρίσιμη υποδομή” πλέον θεωρείται απαγορευμένη ζώνη για δημόσιες συγκεντρώσεις καθώς μπορεί να επηρεάζει την λειτουργία (της υποδομής)

16. Υπάρχουν επίσης πρόστιμα για όσους αναρριχώνται σε κτήρια και μνημεία δίχως άδεια".

Σχόλιο απο imf-fuck-off: Η ακροδεξιά στροφή της Ευρώπης δεν αποτελεί είδηση εδώ και χρόνια. Δεν είναι μόνο οι 500 χιλιάδες έλληνες ψηφοφόροι των ναζί, η εκλογική άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων σε πολλές χώρες (π.χ. Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ουγγαρία) το μίσος για τους μετανάστες, η ενίσχυση των σωμάτων ασφαλείας και οι πολιτικές ακραίας λιτότητας. Όλα αυτά είναι παράγωγα της κεντρικής πολιτικής σκηνής και, κατά την άποψη μας, είναι μόνο η αρχή, αφού τα χειρότερα έρχονται. 

Η δημοκρατία αποφασίζει να μας δείξει τα δόντια της και το κάνει με έναν εντυπωσιακό τρόπο. Στην ταλαιπωρημένη Ισπανία, εκεί ο νικητής του εμφυλίου πολέμου και στρατιωτικός δικτάτορας Φράνκο βασίλεψε από τον Απρίλιο του 1929 μέχρι το Νοέμβριο του 1975, οι companeros βλέπουν την ιστορία να επαναλαμβάνεται: Οι ισπανοί πολιτικοί δεν έχουν άλλo τρόπο για να υποστηρίξουν τις καταστροφικές επιλογές τους και στρέφονται στον καθαρόαιμο φασισμό. Σε αυτόν που κυβέρνησε την Ισπανία για παραπάνω απο 40 χρόνια.  

Δεν έχει καμία σημασία το όνομα του πολιτεύματος, οι εκλογικές διαδικασίες και αυτά που προβλέπει το κάθε Σύνταγμα. Βρισκόμαστε στο 2014, βλέπουμε τι γίνεται μπροστά μας και πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους και να μην φοβόμαστε να κατονομάσουμε τον σημερινό εχθρό μας που είναι η δημοκρατία. Ο νόμος που πέρασε απο την ισπανική Βουλή είναι 100% φασιστικός. Περιλαμβάνει εμετικές διατάξεις, στοχοποιεί τους μετανάστες, καθιερώνει την αυτονομία/ασυδοσία των μπάτσων, δυναμώνει το αστυνομικό παρακράτος και απαγορεύει έστω και την προβολή του "έργου" των κρατικών μηχανισμών.

Και αυτός ο νόμος έχει ψηφιστεί απο πολιτικούς που τους ψήφισαν πολίτες, αλλά δεν παύει να είναι ένας φασιστικός νόμος βγαλμένος απο το χρονοντούλαπο της ιστορίας, ή μάλλον απο το φέρετρο του σαπισμένου Φράνκο. Η δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει με τέτοιες τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και για αυτό δανείζεται τα χαρακτηριστικά του φασισμού για να εγγυηθεί τη συνέχεια του κράτους. Άλλωστε, στην Ισπανία, όπως και στην Ελλάδα, ποτέ δεν έγινε ουσιαστική εκκαθάριση του παντοδύναμου φασιστικού μηχανισμού και οι μόνοι που τιμωρήθηκαν πραγματικά ήταν όσοι εκτελέστηκαν απο αυτόνομες ομάδες αγωνιστών.  

Η δημοκρατία απο μόνη της είναι ένα αστείο πολίτευμα και φυσικά, για να προλάβουμε τους δημοκράτες, μιλάμε για τη δημοκρατία που βιώνουμε στην πραγματικότητα και όχι για αυτή που περιγράφουν τα λεξικά και οι θεωρητικοί υπέρμαχοι της. Τι είναι δημοκρατία σήμερα; Δημοκρατία είναι να υπάρχουν 20 μαθητές σε μία τάξη γυμνασίου και να μιλάνε για το πως θα ξοδέψουν μερικά λεφτά που συγκέντρωσαν όλη τη χρονιά μετά απο αθλητικές εκδηλώσεις και γιορτές γονέων και κηδεμόνων. Δημοκρατία είναι να θέλουν οι 11 απο τους 20 να πάνε μία τριήμερη εκδρομή στην Πάτρα, την ίδια ώρα που 4 μαθητές θέλουν να παρουσιάσουν μία έκθεση φωτογραφίας, 2 θέλουν να αγοράσουν ηλεκτρονικό εξοπλισμό για την τάξη, άλλοι 2 θέλουν να δώσουν τα λεφτά σε ένα συμμαθητή τους που τα έχει ανάγκη και μία μαθήτρια θέλει να πάνε τα λεφτά στο κοινωνικό ιατρείο της περιοχής της.

Δημοκρατία είναι να διαφημίζεται με αφίσες και έντυπα στους τοίχους της τάξης η άποψη ότι τα λεφτά πρέπει να πάνε στην εκδρομή, δημοκρατία είναι το 90% των καθηγητών να μιλάει 40 λεπτά τη μέρα στους μαθητές και να λένε ότι τα λεφτά πρέπει να πάνε στην εκδρομή, δημοκρατία είναι να επιβάλλεται με κάθε τρόπο η άποψη της πλειοψηφίας, ακόμα και αν χρειάζεται η επιβολή συστηματικής βίας. Δημοκρατία είναι στο τέλος να επικρατούν θριαμβευτικά οι 11 απο τους 20 μαθητές και να γράφουμε στα αρχίδια μας τους υπόλοιπους 9. Δημοκρατία είναι να μην υπάρχει ζύμωση, συνδιαμόρφωση, ανεκτικότητα και συμβιβασμός. Δημοκρατία είναι να τρώμε στη μάπα την άποψη της πανηλίθιας πλειοψηφίας, που δεν έχει πραγματική άποψη για τίποτα και αναπαράγει την άποψη αυτών που θέλουν να προασπίσουν τα συμφέροντα τους.

Δημοκρατία είναι ο νόμος φίμωτρο της Ισπανίας. Θα περιμένουμε με χαρά τα δημοκρατικά επιχειρήματα των υπερασπιστών της..