Η ασφυκτική καθημερινότητα και το άγχος που έρχεται πακέτο με το σύγχρονο τρόπο ζωής μας κάνουν να γράφουμε κείμενα που διακρίνονται απο ρεαλισμό, λογική και απλότητα.
Πολλές φορές ξεχνάμε, εννοείται χωρίς να το θέλουμε, άτομα που έδωσαν τη ζωή τους, δηλαδή ότι πιο πολύτιμο έχουμε σε αυτό τον κόσμο, γιατί θέλησαν να παντρέψουν το όνειρο με τον κυνισμό και να βαδίσουν το μοναχικό και αδιέξοδο δρόμο της ουτοπίας. Μιλάμε για ανθρώπους σαν το Λάμπρο Φούντα, που πάλεψαν απο πολλές μεριές για τον υπέρτατο στόχο της κοινωνικής απελευθέρωσης και της αληθινής ελευθερίας. Άτομα που άφησαν τη ζωή τους σαν κληρονομιά και μάλιστα αυτές που δεν μπορείς να διαχειριστείς εύκολα.
Ο Λάμπρος Φούντας έπεσε νεκρός μετά απο ένοπλη σύγκρουση με μπάτσους. Δεν είχε να κερδίσει κάτι χειροπιαστό απο τον αγώνα του, εδώ δεν μιλάμε για δόσεις, λεφτά, ισοδύναμα μέτρα και τέτοιες λέξεις που στοιχειώνουν τη ζωή μας. Εδώ μιλάμε για όνειρα, συναίσθημα, αγώνα και επανάσταση. Έννοιες που έρχονται απο πολύ μακριά και θα πάνε ακόμα μακρύτερα στο υπέροχο ταξίδι του ανθρώπου πάνω στη Γη. Θα ξανάρθεις σύντροφε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου