ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΑ

Η περίπτωση του Λαυρεντιάδη είναι μία υπόθεση 100% ελληνική.

Η εμφάνιση του νέου και ανερχόμενου επιχειρηματία, η ενασχόληση με το τραπεζικό σύστημα, οι κερδοφόρες business με την Αμερική, οι δοσοληψίες/συμμαχίες με τους εκδότες, οι στενές σχέσεις με την εκκλησία, οι νομοθετικές ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν υπέρ του και, τελικά, η σύλληψη του μπορούν να μας διδάξουν πολλά για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους.

Λίγα χρόνια πρίν, τα πράγματα μοιάζανε, σχεδόν, ιδανικά για τον κύριο Λαυρεντιάδη. Η κοινή γνώμη παρακολουθούσε ακόμα ένα νέο και έξυπνο επιχειρηματία να οδεύει προς την κορυφή, εφαρμόζοντας τη γνωστή και ιδιαίτερα πετυχημένη συνταγή: Μοιράζοντας χρήμα. Επιθετικές εξαγωγές, εντυπωσιακά κέρδη, πανάκριβα χόμπι, κοσμικές εκδηλώσεις, ενδιαφέρον για τα κοινά και μία ξεκάθαρη επιθυμία να ασχοληθεί ενεργά με τα κυρίαρχα ΜΜΕ για να μπορεί να εκβιάζει τις καταστάσεις υπέρ του. Το 2006, στην ηλικία των 35 ετών, ο Λαυρεντιάδης βραβεύτηκε σαν "ο επιχειρηματίας της χρονιάς" από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών. Βουλευτές, υπουργοί, παπάδες και κάθε είδους μαριονέτες έσπευσαν να πλασαριστούν δίπλα στην ανερχόμενη δύναμη για μία φωτογραφία. Μερικοί, πράγματι, τα κατάφεραν περίφημα. Κάποιοι πήρανε χαρτζιλίκια, κάποιοι πήρανε χορηγίες, κάποιοι γίνανε μπράβοι και κάποιοι βγάλανε πολλά λεφτά. 

Το 2009-2010 ο Λαυρεντιάδης αποφασίζει να εμπλακεί στο τραπεζικό σύστημα και κάπου εκεί εμφανίζονται και τα πρώτα προβλήματα. Αγοράζει μετοχές της Omega Bank και γίνεται μέλος του ΔΣ της. Στο ίδιο ΔΣ, μετέχουν σαν μέλη ο Νίκος Παπανδρέου και ο Νίκος Μπακατσέλος, από τις γνωστές οικογένειες. Αργότερα θα αγοράσει την Proton Bank, την οποία θα χρησιμοποιήσει για να χρηματοδοτεί τις επιχειρήσεις του, πολλές φορές, χωρίς να υπάρχουν οι απαιτούμενες εγγυήσεις. Παρά τις φήμες για τον "περίεργο" τρόπο λειτουργίας της τράπεζας και τις τακτικές εκθέσεις  που φανερώνανε τα προβλήματα, ο Βενιζέλος, σαν υπουργός Οικονομικών, επιδοτεί την Proton με απίστευτα ποσά εκατομμυρίων ευρώ και στη συνέχεια ψηφίζει και μία τροπολογία για να αθωώσει τον εαυτό του. Νόμιμα και ηθικά. Το ελληνικό δημόσιο, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, σώζει μία τράπεζα που μπάζει από παντού. Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. 

Ο Λαυρεντιάδης είναι προφυλακιστέος και κατηγορείται για κατάχρηση και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, οι εκδότες που είχανε πάρει τρελά λεφτά από τον Λαυρεντιάδη, ξαφνικά, ανακαλύψανε την Αμερική και γκρεμίζουν ένα δικό τους παιδί, η εκκλησία σιωπά, ο Βενιζέλος παραμένει στην κυβέρνηση της ντόπιας τρόικας και η ζωή συνεχίζεται. Θέλουν να μας παρουσιάσουνε σαν απονομή δικαιοσύνης την προφυλάκιση του Λαυρεντιάδη, ενώ την ίδια ώρα, όλοι όσοι τον βοήθησαν και τον "έφτιαξαν" βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Το πολιτικό σύστημα, οι τράπεζες και τα κυρίαρχα ΜΜΕ ήδη αναζητούν νέους Λαυρεντιάδηδες. Θα τους πάνε στην κορυφή, θα τους κάνουνε αφιερώματα, θα υποκλιθούνε μπροστά τους και όταν θα τους είναι άχρηστοι θα τους ξεφορτωθούνε. Γιατί, ακόμα και σήμερα, δεν έχει σημασία το ποιός είσαι. Σημασία έχει το πως φαίνεσαι. Η εικόνα σου. Για αυτό και ο κόσμος δεν ασχολείται με την χρεοκοπία της Ελλάδας και αφήνει τους υπεύθυνους αυτού του γεγονότος στην ησυχία τους. Σημασία έχει να φαίνεται ότι η Ελλάδα δεν έχει χρεοκοπήσει. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που εστιάζουν στην εικόνα και αδιαφορούν για την πραγματικότητα.