Ο παραφρασμένος τίτλος αυτού του κειμένου, που παραπέμπει στο
ομώνυμο έργο του Marquez,
μπορεί να περιγράψει μονάχα σε αδρές γραμμές όσα διαδραματίζονται σε αυτή τη
χώρα (αν μπορεί να την χαρακτηρίσει έτσι κάποιος).
Με την ατέλειωτη - εμετική ανοχή μας για το οτιδήποτε, η
λαμογιά αυτή διαιωνίζεται και βρίσκει πάντα εκφραστές. Όπως το πρωί της προηγούμενης Τετάρτης, όταν ο πρώην
υπουργός (Μεταφορών!) Μιχάλης Λιάπης, συνελήφθη, καθώς παραβίασε «Stop» σε
λεωφόρο της Αττικής. Ο λόγος όμως δεν ήταν μόνο αυτός, αλλά οι πλαστές
πινακίδες του πολυτελούς τζιπ του, το
οποίο «έβγαλε βόλτα για να φορτίσει η μπαταρία», όπως δήλωσε, και η απουσία
ασφαλιστήριου συμβολαίου, διπλώματος κ.α.!
Το αποκορύφωμα είναι πως ο ίδιος απουσίασε σήμερα από το
αυτόφωρο και έφυγε ταξιδάκι στο εξωτερικό! Οπότε και η δίκη του αναβλήθηκε.. με
προκλητικά επακόλουθα. Αλλά αυτά είναι τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας. Το ακούσαμε. Γελάσαμε. Ειρωνευτήκαμε. Συγχυστήκαμε.
Προβληματιζόμαστε, ωστόσο, για το θράσος του κυρ Λιάπη, ο
οποίος ακόμα φαίνεται να προστατεύεται «από θείους» και να βασίζεται σε φαντάσματα
μακρινά του παρελθόντος. Προβληματιζόμαστε για την προέλευση της ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ.
Νομιμοποιείται ένας άνθρωπος με δυο, πια, συντάξεις, 28
ακίνητα, χρήμα και μετοχές, να είναι παράνομος; Πώς όλοι εμείς που, ενώ παλεύουμε να επιβιώσουμε και,
παράλληλα, να πληρώσουμε τα χαράτσια και τους άλλους «αερικούς» φόρους,
κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε παράνομοι, εάν δε το κάνουμε; Νομίζω την απάντηση (αν και πολύπλοκη) τη γνωρίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου