ΑΛΛΑ 150 ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Άλλη μία εκλογική αναμέτρηση μας τελείωσε χτες το βράδυ. Αν περιμένετε σε αυτό το κείμενο ειδικές εκλογικές αναλύσεις για το ποιος κέρδισε, ποιος έχασε ή τις γνωστές δηλώσεις των κομματόσκυλων, τότε μπήκατε σε λάθος blog και δεν χρειάζεται να διαβάσετε τη συνέχεια.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Έστειλε κάποια μηνύματα ο περήφανος ελληνικός λάος μέσω της κάλπης; Φυσικά και έστειλε.

-) Το 30% των κατοίκων της χώρας (έστω αυτού του 60% που πήγε να ψηφίσει - για την αποχή θα τα πούμε στο τέλος) έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι είναι δούλοι μέχρι το μεδούλι, αφού επιδοκιμάζουν, γουστάρουν, επικροτούν και πιστεύουν στην πολιτική των μνημονίων. Θέλουν Σαμαρά και Βενιζέλο, θέλουν τους τραπεζίτες να κάνουν κουμάντο, θέλουν το ξεπούλημα της χώρας, θέλουν κλειστά σχολεία, διαλυμένα νοσοκομεία, ανεργία, έλλειψη θέρμανσης, χαράτσια, μαζική μετανάστευση των νέων και θα κάνουν ότι μπορούν για να συνεχίσουν οι ολιγάρχες της χώρας να απολαμβάνουν εξοργιστικά προνόμια.

-) Το 9,3% του περήφανου ελληνικού λαού υποστηρίζει με πάθος τους ναζί. Το αν είναι ναζί ή όχι μας αφήνει παγερά αδιάφορους γιατί σίγουρα είναι χαζοί και από τη χαζομάρα της μάζας δεν σώθηκε κανείς ποτέ. Ενας στους 10 έλληνες πιστεύει ότι το φάντασμα του ναζισμού το 2014 είναι μία ρεαλιστική λύση για τη σωτηρία της χώρας, της Ευρώπης ή και του πλανήτη. Ένας στους 10 έλληνες θέλει νεκρούς μετανάστες στο Αιγαίο, νέες φυλακές ειδικού τύπου, νόμιμα βασανιστήρια στους κρατουμένους μέσα στα αστυνομικά τμήματα και μπόλικη κρατική βία. Επίσης, θέλει κάποιον τσομπάνη για να οδηγήσει το μαντρί, κάτι απόλυτα λογικό για κάθε σοβαρό πρόβατο που σέβεται τον εαυτό του.  

-) Το 6,6% των συμπολιτών μας ψήφισε ένα τηλεοπτικό κόμμα με αστείο όνομα. Χωρίς να έχει εκφράσει πολιτικές θέσεις, χωρίς να έχει γνωστοποιήσει τις απόψεις του πάνω στα θέματα που καίνε, χωρίς να έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, αλλά με ηγέτη μία γνωστή τηλεπερσόνα που έχει τις κατάλληλες γνωριμίες και τα σωστά αφεντικά. Το κόμμα του MEGA απέδειξε ότι δεν έχει σημασία το τι είσαι, αλλά το πως φαίνεσαι. Ο εκλεκτός του Σημίτη και του Μπόμπολα είχε όλο τον τηλεοπτικό χρόνο που ήθελε στη διάθεση του και απέδειξε ότι αρκούν 88 μέρες, ένα σακίδιο και μερικά άρθρα από καλούς "φίλους" για να πετύχεις τους στόχους σου.   

-) Αν μετά από όσα προαναφέραμε, μετά απο 4 χρόνια μνημονίου, μετά από τα εγκλήματα της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μετά από τις αποκαλύψεις για το πως ο Μπαρόζο, ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς μας φύτεψαν τον Παπαδήμο, το κόμμα της αντιπολίτευσης χαίρεται γιατί πήρε 26,6%, τότε καταλαβαίνεις ότι η λέξη αξιοπρέπεια είναι άγνωστη για τους απόγονους των ελλοχίμ. 

Μήπως όμως είμαστε υπερβολικά αυστηροί και τα βλέπουμε όλα μαύρα; Δεν υπήρχε κάτι αξιόλογο που να μας έκανε εντύπωση χτες το βράδυ; Φυσικά και υπήρχε.

-) Οι κάτοικοι της Σουαζιλάνδης, συγγνώμη του Πειραιά, να ανάβουν καπνογόνα, να χοροπηδάνε και να αποθεώνουν με πάθος έναν αναψοκοκκινισμένο χοντρό εφοπλιστή, που για κάποιο άγνωστο λόγο βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αφού υποτίθεται ότι δήμαρχος εκλέχτηκε ο Μώραλης, με το σύνθημα "είναι τρελός ο πρόεδρος", Στιγμές μεγαλείου για το ανθρώπινο είδος και κατάθεση υψηλής νοημοσύνης από τους κατοίκους του μεγάλου λιμανιού.  

-) Η εκλογή Ζαγοράκη από τα αμνοερίφια της Θεσ/νίκης και της Βορείου ελλάδας, που θέλησαν να απαντήσουν στα γιδοπρόβατα του Πειραιά και το έκαναν με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Ζούμε για τη στιγμή που ο Θόδωρος θα ανέβει στο βήμα της Ευρωβουλής και με μία μίξη μπουζουκόβιων ελληνικών και γηπεδικών αγγλικών θα αποδείξει στους ανόητους και κουτούς Φραγκοευρωπαίους ότι οι έλληνες είναι εδώ, οπότε ας περιμένουμε ακόμα 150 νέα μνημόνια.  

-) Τα κλαρίνα και οι χοροί στο εκλογικό κέντρο του Τζιτζικώστα. Έξαψη, ηδονή και χαρά για το αποτέλεσμα σε μία πόλη που μεγαλουργεί.     

Ας πούμε και κάτι για την αποχή που πλησίασε το 40%. Αυτοί που δεν πάνε να ψηφίσουν γιατί έχουν καταλάβει ότι τίποτα ουσιαστικό δεν μπορεί να βελτιωθεί με τις εκλογές και γιατί γνωρίζουν ότι κανείς δεν μπόρεσε να αλλάξει τον κόσμο με ένα φακελάκι είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μερικές δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Μερικές δεκάδες χιλιάδες κόσμου θα κατέβουν σε μία πορεία, θα πάνε να ακούσουν μία πολιτική κουβέντα, θα συγκρουστούν με τους μπάτσους, θα διαβάσουν, θα προβληματιστούν, θα πάρουν μέρος σε αυτο-οργανωμένα εγχειρήματα και θα έχουν συχνή πολιτική δράση.

Η πλειοψηφία αυτών που δεν πάνε να ψηφίσουν είναι άτομα που αν τελικά πηγαίναν στα εκλογικά τμήματα θα ψήφιζαν τα ίδια σκατά. Εκτός από αυτούς είναι και οι γνωστοί καραγκιόζηδες φιλόσοφοι του ίντερνετ και των μπαρ, δηλαδή άνθρωποι που εξαντλούν την όποια πολιτική άποψη έχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή σε μερικά ποτά με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να βρουν κάποια προσωρινή γκόμενα που θα εντυπωσιαστεί από το επαναστατικό στυλ του επίδοξου επιβήτορα. Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας.  

ΥΓ: Το κείμενο είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε όσους ένιωσαν αηδία και δεν θέλουν να βγουν στο δρόμο για να μην πετύχουν τους σιχαμένους νοικοκυραίους που διαμόρφωσαν αυτά τα αποτελέσματα.