Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

Όσοι κάνουν τον κόπο να διαβάζουν τα κείμενα μας γνωρίζουν τις απόψεις μας σχετικά με το πως έφτασε η Ελλάδα στη σημερινή τραγική κατάσταση. Έχουμε διαλέξει στρατόπεδο εδώ και χρόνια, δεν έχουμε αυταπάτες, αλλά ούτε και ψευδαισθήσεις ή μάταιες ελπίδες. 

Την προηγούμενη Κυριακή είχαμε τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και για ακόμα μία φορά φάνηκε περίτρανα ότι η σαπίλα, η πουστιά, η διαπλοκή και η διαφθορά έχουν πολύ βαθιές ρίζες σε αυτό τον τόπο. Το γεγονός που έκλεψε την παράσταση ήταν αναμφίβολα οι πρωτιές απατεώνων, εφοπλιστών, μπράβων, τηλεαστέρων και ηλιθίων σε αρκετούς Δήμους της χώρας. Μπορεί αυτές οι πρωτιές να αποτέλεσαν ένα ισχυρό σοκ, για όσους είχαν αμφιβολίες για το πνευματικό επίπεδο των ψηφοφόρων, αλλά για εμάς ήταν 100% αναμενόμενες.  

Μία τεράστια μερίδα του ελληνικού λαού θέλει και επιδιώκει να εξουσιάζεται από νταβατζήδες και οικονομικούς ολιγάρχες. Γουστάρει να προσκυνάει υπέρβαρους εφοπλιστές ή ακόμα και νεοναζί μπράβους και θεωρεί ότι η υποτέλεια στους ισχυρότερους είναι ο μονος δρόμος για την προσωπική ευτυχία. Ούτε καν μπορεί να διανοηθεί ότι χρειάζεται καθημερινός αγώνας, αυτο-οργάνωση και πίστη σε ένα διαφορετικό μοντέλο πολιτικής εκπροσώπησης, όπου κυρίαρχος θα είναι ο ενεργός λαός και όχι κάποιος πάνσοφος ηγέτης. 

Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών πολλοί έσπευσαν να δηλώσουν (και στην ουσία να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα) ότι στις τοπικές εκλογές παίζουν ρόλο τα γνωστά μικροσυμφέροντα, οι φιλίες, οι συγγένειες, όπως και οι εξυπηρετήσεις κάθε είδους. Αυτό είναι γεγονός, αλλά το ερώτημα είναι το εξής:

Αν δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να κάνει κουμάντο στους δήμους της χώρας, μέσω της εκλογής ανθρώπων που ζητάνε την ενεργό συμμετοχή των πολιτών για τα προβλήματα που αφορούν τις γειτονιές μας και τις πόλεις μας, τότε πως θα αλλάξει κάτι σε εθνικό επίπεδο;  

Η Ελλάδα έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν, τους δημοσιογράφους που της αξίζουν, τους αναλυτές που της αξίζουν και τους πολίτες που της αξίζουν. Έχει τους ναζί που της αξίζουν, τους νοικοκυραίους που της αξίζουν, τους αρχιεπίσκοπους που της αξίζουν και τους ηλίθιους που της αξίζουν. Για αυτό και μετά από 2-3 χρόνια γενικευμένης απραξίας και αδράνειας, εκεί όπου κάποιος λογικός άνθρωπος θα περίμενε έστω και ένα εκλογικό ξέσπασμα, ήρθε το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών για να μας υπενθυμίσει την αλήθεια...