ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ "ΑΛΛΑΓΕΣ"

Εδώ και κάποιες μέρες η Ελλάδα έχει αλλάξει κυβέρνηση και όλοι ψάχνουμε να δούμε προς τα που θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ, ποια είναι τα σχέδια του, τι πραγματικά σκοπεύει να κάνει, αλλά και τι προβλέπεται για το στρατόπεδο των απο κάτω.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε σαν blog (που έχουμε γράψει εκατοντάδες φορές ότι οι ουσιαστικές αλλαγές δεν μπορούν παρά να εφαρμοστούν απο κάτω προς τα πάνω) ότι οι πρώτες συμβολικές κινήσεις της νέας κυβέρνησης είχαν μεγάλη απήχηση, ακόμα και σε άτομα που δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές. Καλή κίνηση η επίσκεψη στην Καισαριανή, καλή κίνηση η μειωμένη μπατσοκρατία στις πορείες του Σαββάτου, καλή κίνηση η δημόσια και on camera απαξίωση της τρόικας απο τον Βαρουφάκη, καλή κίνηση η πιο χαλαρή εξουσιαστική συμπεριφορά, μέχρι στιγμής, και η διακυβέρνηση με λιγότερες πολυτέλειες. Δεν είμαστε κομπλεξικοί και αναγνωρίζουμε δημόσια ότι όλα αυτά είχαν θετικό αντίκτυπο.  

Βέβαια, υπάρχει και μία τεράστια διαφορά ανάμεσα στην εικόνα και την αληθινή πολιτική, μία διαφορά που δεν γίνεται αντιληπτή απο τον κόσμο που νομίζει ότι η τέχνη της πολιτικής είναι κάτι παρόμοιο με ποδοσφαιρικό αγώνα. Για παράδειγμα, η απαξίωση της τρόικας on camera μπορεί να "λέει πολλά" σε επίπεδο επικοινωνίας, αλλά αν πρακτικά δεν συνδυαστεί με μία εντελώς διαφορετική πολιτική, τότε θα παραμείνει ένα πυροτέχνημα. Μέσα στις επόμενες μέρες, θα μάθουμε τι θέλει να κάνει η νέα κυβέρνηση οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά. Και όταν λέμε θα μάθουμε, εννοούμε ότι θα την κρίνουμε στην πράξη εστιάζοντας στην ουσία και όχι στο περιτύλιγμα. Μία εντυπωσιακή αριστερή βιτρίνα, δεν παύει να είναι απλά μία βιτρίνα και υπάρχει χάσμα ανάμεσα στις αλλαγές και τις "αλλαγές". 

Η άποψη μας είναι ότι πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις και οφείλει να το εκμεταλλευτεί άμεσα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει ΤΩΡΑ τις απαραίτητες κοινωνικές μεταρυθμίσεις, δηλαδή διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, αποσυμφόρηση των φυλακών, νομιμοποίηση ελαφριών ναρκωτικών και σκληρή φορολόγηση των κατόχων τηλεοπτικών συχνοτήτων, γιατί κουβαλάει μαζί του τον αέρα του καινούριου. Είναι βέβαιο, όπως μας διδάσκει η ιστορία, ότι στο πέρασμα του χρόνου η εξουσία βρίσκει τον τρόπο να σε κάνει ηλίθιο και πολύ γρήγορα γίνεσαι πιο συντηρητικός απο ότι θα μπορούσες να φανταστείς. Σε τελική ανάλυση, εδώ δεν μιλάμε για επαναστατικές αντιλήψεις. Μιλάμε για αυτονόητα πράγματα που έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.

Στον τομέα της οικονομίας δεν περιμένουμε κάτι πιο light γιατί γνωρίζουμε, εδώ και χρόνια, ότι η Ελλάδα είναι μία χρεοκοπημένη χώρα, δεμένη χειροπόδαρα απο 175 μεριές. Γνωρίζουμε τι προβλέπει το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και οι χιλιάδες εφαρμοστικοί νόμοι. Λυπούμαστε ειλικρινά για τους αγνούς και ταλαιπωρημένους ρομαντικούς που έχουν "ευαίσθητες" προσδοκίες γιατί η οικονομική κατάσταση είναι δεδομένη και δεν μπορεί να αλλάξει μέσα στην Ευρωζώνη και απαξιούμε προκλητικά για όσους δεν έχουν την παραμικρή πολιτική δράση και επειδή έριξαν ένα φακελάκι στην κάλπη νομίζουν ότι έτσι θα γκρεμίσουν την τραπεζοκρατία.

Άλλοι δίνουν το αίμα τους, τη ζωή τους και την ελευθερία τους για να σταματήσει η κοινωνική αδικία, άλλοι τρώγανε ξύλο και δακρυγόνα για ώρες απο τα λαομίσητα ΜΑΤ με μοναδικό αίτημα να σταματήσουν οι πολιτικές ακραίας λιτότητας και τα εξοντωτικά μνημόνια και άλλοι θα ανακαλύψουν μέσα στις ερχόμενες μέρες ότι δεν υπάρχει πουθενά ο θυσαυρός με τα άπειρα λεφτά που θα σώσει το γένος των ελλήνων.

Αν θέλουμε να αναλύσουμε συνολικά τα δεδομένα και να έχουμε μία πιο ρεαλιστική περιγραφή της ελληνικής κατάστασης τότε δεν πρέπει να αγνοήσουμε το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η ακροδεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά και των καθυστερημένων με τα αστεία ονόματα. Τι θέλουμε να πούμε; Ο λόγος που υπάρχει αυτό το κλίμα ευφορίας δεν είναι τόσο οι πρώτες θετικές πρωτοβουλίες της νέας κυβέρνησης, όσο η αναπόφευκτη σύγκριση με τους ακροδεξιούς καθυστέρακες της προηγούμενης κυβέρνησης. Δηλαδή αν έξω έχει 3 βαθμούς, τότε έχει κρύο. Αν όμως τις προηγούμενες εβδομάδες η θερμοκρασία ήταν μονίμως στο -15, τότε οι 3 βαθμοί σου φαίνονται παράδεισος. Μία κυβέρνηση χωρίς σχιζοφρενείς μπουμπούκους, χωρίς τα αλαζονικά μούτρα του Βενιζέλου και χωρίς το αστείο ύφος του Σαμαρά αυτομάτως κερδίζει πόντους, ακόμα και αν δεν κάνει τίποτα.

Η σύγκριση με τους πνευματικά ανάπηρους ΣαμαροΒενιζέλους μας λέει και κάτι ακόμα, κάτι όχι και τόσο κολακευτικό για το πνευματικό επίπεδο του ελληνικού λαού. Αυτο το θλιβερό γκρουπάκι των ακροδεξιών που αρθρογραφούσαν δημόσια για την ανασύσταση της χωροφυλακής (;;;!!!), των τηλεπλασιέ βιβλίων, των χουντικών αποβρασμάτων και των αμετανόητων ΠΑΣΟΚων κυβερνούσε ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟ τη χώρα απο τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015. Επομένως, δεν μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε αυτό το λαό και στο πολιτικό του ένστικτο και θα συνεχίσουμε να καταγράφουμε την άποψη μας με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη και τα γεγονότα..