Πλησιάζει η ώρα που ο μέσος νεοέλληνας πρέπει να αποδείξει πόσο έλληνας είναι. Είναι γνωστό ότι η ελληνοφροσύνη σε αυτή τη χώρα γιορτάζει 2 φορές το χρόνο. Κάθε 28ή Οκτωβρίου και 25ή Μαρτίου βγαίνουν οι σημαίες στα μπαλκόνια, γεμίζει το στήθος από εθνική περηφάνια και στη συνέχεια επιστρέφουμε απότομα στην πραγματικότητα. Στις ίδιες συνθήκες, στις ίδιες συνήθειες και στις ίδιες κουβέντες.
Μας μιλάνε για τους ήρωες που, εκείνη την εποχή, πήραν τα όπλα ενάντια στον κατακτητή, αλλά όσοι κάνουν κάτι αντίστοιχο σήμερα αποκαλούνται τρομοκράτες και περιθωριακά στοιχεία. Μας μιλάνε για ξεσηκωμό, επανάσταση, φωτιά και τσεκούρι και για άτομα που, παρόλο που ήταν έλληνες, πολέμησαν με κάθε τρόπο αυτούς που θέλανε να αλλάξει η κατάσταση για να μην χάσουνε τα άφθονα προνόμια τους. Όσοι μιλάνε σήμερα με αντίστοιχο λεξιλόγιο είναι οι νούμερο ένα εχθροί για το ελληνικό κράτος. Γιατί; Γιατί σήμερα δεν υπάρχει τουρκική κατοχή (λες και έχει σημασία αν τα χαράτσια τα βάζει ο σουλτάνος ή ο Βενιζέλος). Υπάρχει μία οικονομική δικτατορία με ένα διορισμένο ΑΤΜ για πρωθυπουργό, που οι εκπρόσωποι της αποφάσισαν να γίνουν ακόμα πιο ζάπλουτοι. Όποιοι αντιστέκονται πρέπει να τσαλαπατηθούν απο τους μπάτσους, να χλευαστούν απο τις εφημερίδες και τα κανάλια και να τιμωρηθούν παραδειγματικά από την δικαιοσύνη.
Ο μοναδικός έλληνας πολιτικός που έχει αμερικάνικο παράσημο στο πέτο, ο γνωστός μας Χρυσοχουντίδης, ανέλαβε να παρουσιάσει στα αφεντικά του μία άρτια παρέλαση μακριά από ακρότητες και επεισόδια που θα αμαυρώσουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Με τη γνωστή του συνταγή. Χιλιάδες μπάτσοι στο δρόμο, προληπτικές προσαγωγές, χημικά, συλλήψεις, αβάντα απο τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τόνοι προπαγάνδας. Αν π.χ. ο Χρυσοχουντίδης αποφασίσει να εκκενώσει όλη την Αθήνα για μερικές ώρες, τότε θα τον συγχαρούν δημόσια όλα τα παπαγαλάκια του ΔΝΤ, από τον Παπαχελά και τον Πρετεντέρη μέχρι την Τρέμη και την Στάη, ο Καρατζαφύρερ θα τον στολίσεις δεόντως, ο αμερικάνος πρέσβης θα εξάρει το έργο του και 5 εκατομμύρια Αθηναίοι θα εξαναγκαστούν να αφήσουν την πόλη τους.
Ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. μετράει ήδη μία ξεφτίλα απο τα επεισόδια του ΟΑΚΑ. Ρεζιλεύτηκε τόσο αυτός, όσο και οι μαριονέτες του. Το αμερικανοαναθρεμμένο κύρος του έχει ξεθωριάσει. Αν οι μεγάλες πόλεις δεν προσφέρονται για "ενθουσιώδεις εκδηλώσεις", δεν συμβαίνει το ίδιο με τις μικρότερες. Όλοι έχουμε ανάγκη από μικρές και μεγάλες νίκες και δεν πρέπει να αφήσουμε καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Ραντεβού στις παρελάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου