ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Αφού η χώρα ετοιμάζεται και πάλι για εκλογές, σιγά-σιγά κάνουν την εμφάνιση τους τα all time classic προεκλογικά σημάδια πάνω στον ελληνικό ουρανό.

Μπορεί ακόμα, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, να μην έχει γίνει κάποια τεράστια επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας για να συλλάβει πόρνες, ρακοσυλλέκτες, ναρκομανείς και μετανάστες, αλλά είναι σίγουρο ότι βαδίζουμε προς τις κάλπες. Πως το καταλαβαίνεις;

Μα είναι πασιφανές. Από τα δημοσιεύματα και τα λεγόμενα όλων των κυρίαρχων ΜΜΕ, που επιμένουνε να σκορπάνε απλόχερα σενάρια τρόμου σε περίπτωση που αλλάξει έστω και το παραμικρό και κινδυνέψουν έτσι να χάσουν τα προνόμια τους. Ναι μεν παραδέχονται, γενικά και αόριστα, ότι χρειάζονται αλλαγές, αλλά όταν κάτι πάει να θίξει το στρατόπεδο των από πάνω, το πολεμάνε λυσσαλέα. Όποιος παρακολουθεί τον τρόπο που λένε τις ειδήσεις τα γνωστά-άγνωστα κανάλια και "διαβάζει" τα συμπεράσματα που θέλουν να φυτέψουν στα μυαλά μας έχει καταλάβει τις προθέσεις τους.

Στο Βήμα της Κυριακής υπήρχε ένα σχεδιάγραμμα που περιέγραφε τι θα συμβεί στην Ελλάδα, αν γυρίσουμε στη δραχμή. Κάποια από τα πολλά "αρνητικά" αυτού του ενδεχόμενου ήταν ότι η ανεργία θα διπλασιαστεί και το βιοτικό επίπεδο θα κατακρημνιστεί. Όχι δεν κάνουμε πλάκα. Τολμάνε οι ξεφτιλισμένοι να μας απειλούν με διπλασιασμό της ανεργίας, όταν η ανεργία πήγε από το 8,9% τον Δεκέμβριο του 2008, στο 21% τον Δεκέμβριο του 2011! Τολμάνε να μιλάνε για πτώση του βιοτικού επιπέδου, όταν στο δρόμο είναι περισσότερα τα κλειστά μαγαζιά από τα ανοιχτά. Όταν όλοι χρωστάνε σε όλους και η εξαθλίωση ζει και βασιλεύει. 

Αυτο που τους φοβίζει δεν είναι τα ποσοστά των κομμάτων, οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη, η επιστροφή στη δραχμή κτλ. Τρέμουν μόνο και μόνο στην ιδέα ότι κάποτε θα γίνει πραγματικός έλεγχος για να διαπιστώσουνε οι πάντες, με ονόματα και στοιχεία, πως έφτασε η χώρα σε αυτά τα χάλια. Ξέρουν καλά ότι ο "Νίκος" του Τσοχατζόπουλου δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο αγαπημένο σλόγκαν των δημοσιογραφικών ιερόδουλων είναι " Όλοι φταίνε για το παρελθόν, αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Τον έλληνα πολίτη δεν τον ενδιαφέρει τι έγινε χτες, αλλά τι θα γίνει αύριο".

Ο συγκεκριμένος τρόπος δράσης δεν είναι προνόμιο μόνο των προβεβλημένων δημοσιογράφων. Ακόμα και μέσα στη Βουλή, το άντρο της ανομίας και της διαφθοράς, θυμόμαστε τις πιο πιστές μαριονέτες της τρόικας να ουρλιάζουν και να είναι στα πρόθυρα του εγκεφαλικού, όταν η κουβέντα πήγαινε στις ευθύνες των πολιτικών για την ελληνική χρεοκοπία και για την επιτακτική ανάγκη να υπάρξει, επιτέλους, απονομή δικαιοσύνης. Ο Βενιζέλος τσίριζε προς τον Λαφαζάνη "Ευτυχώς που δεν ασκείται εξουσία, ευτυχώς! Γιατί εάν η νοοτροπία σας περιβληθεί με το κύρος της εξουσίας θα μας κλείσετε φυλακή".

Λίγες μέρες μετά, η Διαμαντοπούλου, με ύφος αμάσητου μαφιόζου, έλεγε προς τον Καμμένο, "Οι απειλές σας δεν μας αφορούν". Τι και αν αυτός ο διάλογος στη Βουλή αφορούσε την προκλητική και πέρα από κάθε όριο αθώωση της Siemens από το δημόσιο, η κυρία Διαμαντοπούλου δεν νιώθει πως έχει ευθύνες. Όλα έγιναν με διαφάνεια και χωρίς να προκληθεί το περί δικαίου αίσθημα. Προφανώς, η κυρία θεωρεί ότι η μεγαλειότητα της και το τίμιο κόμμα της χειρίστηκε άψογα την υπόθεση. Εμείς τι γνώμη έχουμε άραγε;